Heb jij je focuswoord voor 2021 al? Ik wel! Mijn focuswoord voor het nieuwe jaar is ‘vertrouwen’.
Vertrouwen, dat heb je niet. Vertrouwen, dat voel je.
Om vertrouwen te voelen, is het nodig dat je wil en kan loslaten. Dat je heel wat zaken durft loslaten:
- je drang om alles onder controle te houden
- je comfortzone en veel van je zekerheden
- je angsten, onzekerheden, twijfels
- je verlammende gedachten en je beperkende overtuigingen, die vaak vanuit je opvoeding in jou verankerd zitten en die jou klein houden
- je voorwaarden om iemand anders en jezelf lief te hebben
- de mening van andere mensen
- alles waar je zelf totaal geen invloed op kan uitoefenen
- een context, omgeving die niet past bij wie jij van nature bent en waar jij voor staat
- ‘niet-voedende mensen’ die jouw energie leegzuigen
- je nood om perfect te zijn, je verwachtingen over jezelf
Ik ontmoet veel mensen die in hun hoofd leven. Ik hoor hen zeggen ‘ik denk dat’, ‘ik peise dat …’, ‘ik heb lang nagedacht over …’, ‘wat als …. ‘, ‘ja, maar ….’. Ik ontmoet zoveel mensen die zichzelf in de categorie ‘rationeel’ plaatsen en die geen blijf weten met hun emoties, die hun emoties uit de weg gaan omdat ze emoties als lastig en bedreigend ervaren, omdat ze zichzelf labiel en zwak vinden als ze emoties tonen, omdat ze alleen maar weerstand voelen bij hun eigen emoties en niet stilstaan bij wat die weerstand hen kan leren. Mensen zijn zo vaak hun gedachten. Ze zitten in hun hoofd. ‘Ik denk dus ik ben’. Ze voelen niet meer. Vertrouwen en loslaten, dat doe je in de eerste plaats door te voelen. Van je hoofd in je buik zakken. Voelen. Loslaten. Vertrouwen. Voelen. ‘Ik denk niet dus ik ben’. Het is dan zo mooi om te ervaren dat ze hun emoties wel durven en kunnen loslaten in mijn praktijk, binnen een veilige, rustige, warme, begripvolle sfeer van vertrouwen. Hen laten voelen waar ze nood aan hebben, waar ze door gepassioneerd zijn, hen hun harts-tocht laten (her)ontdekken, dat is heel dankbaar werk!
Ik ken ook mensen die alleen maar doen. Doen, doen, doen. Zonder denken en vooral zonder voelen. Actie. Doorgaan. Dat is wat ons geleerd wordt. Velen van hen vallen nu noodgedwongen stil door heel de Covid-situatie. Plots hebben ze tijd om te denken. Plots ‘zijn’ ze. Plots voelen ze. Plots voelen ze dat ze zo niet meer verder willen, dat ze iets missen. Heel confronterend. Het is dan mooi om te ervaren dat ze in mijn praktijk hun diepste verlangens met mij delen, hun missie, hun dromen, wat ze precies willen aanpakken en veranderen. Ik ben dankbaar dat ik hun focus kan helpen verleggen van ‘wat wil ik niet?’ naar ‘wat wil ik wel?’. Hen helpen stilstaan, hen laten ‘zijn’, hen laten weten en voelen dat het ok is wat ze voelen, hen laten vertrouwen op hun gevoel, dat is heel dankbaar werk!
Er zijn ook mensen die alleen maar voelen. Voelen zonder denken en voelen zonder doen. Ze zitten vast, geblokkeerd en komen niet tot actie. Ze worden overspoeld en verlamd door wat ze voelen. Hun reptielenbrein (=stressbrein) neemt het volledig over. Of ze voelen wel maar ze durven niet vertrouwen op hun gevoel. Het is dan mooi om die mensen in beweging te brengen door hen eerst de woorden te geven om hun gevoelens te benoemen, door hen met de kerntalentenmethode een totaaloverzicht te bieden van wie ze zijn en hen vanuit helicopterview naar zichzelf te laten kijken, om hen dan van hieruit met kleine stapjes in beweging te brengen.
Hoe ik dit allemaal weet? Ik ben dankbaar dat ik al heel veel geleerd heb van inspirerende mensen die ik ontmoet heb. Ik ben dankbaar dat ik al heel veel geleerd heb uit alle boeiende verhalen van mensen met wie ik op weg mocht gaan in mijn praktijk.
Ik heb zelf al een heel traject van persoonlijke groei afgelegd. Ik was lang vooral een ‘hoofdjesmens’. Mijn copingmechanisme om met moeilijke situaties om te gaan, was vooral (over)analyseren: in mijn hoofd kruipen en diep gaan nadenken, nog een plan van een plan van een plan maken, interpreteren, herinterpreteren … Dat was mijn manier om ‘alles onder controle te houden’ en het voor mezelf zo veilig mogelijk te maken.
Soms werd ik ook compleet overspoeld door mijn emoties. Als hoogsensitief persoon was ik heel snel overprikkeld. Ik heb een heel sterk ontwikkeld energiezintuig en soms sponste ik de emoties van anderen. Ik raakte de verbinding met mezelf kwijt.
Nu zijn denken, voelen en doen veel meer in evenwicht bij mij. Ik ben vanuit mijn hoofd gezakt in mijn gevoel en ik durf vertrouwen op mijn gevoel. Ik heb geleerd hoe ik beter voor mezelf kan zorgen. Vanuit betere zelfkennis en meer zelfvertrouwen, ben ik in beweging gekomen en durf en kan ik actie ondernemen. Ik ben meer en meer mezelf geworden. Jezelf kunnen en durven zijn in een wereld die voortdurend iemand anders van je wil maken, is het grootste succes dat je kunt behalen.
Gaat dit allemaal vanzelf bij mij ? Nee! Mijn verhaal is een groeiverhaal. Ik blijf werken aan ‘loslaten’. Ik blijf bijleren. Ik laat me regelmatig coachen. Zo blijf ik groeien. Leven is niet een bepaalde eindbestemming willen bereiken. Leven is gewoon onderweg – zijn. Leven is blijven groeien.
Eigenlijk bestaan er maar twee visies om in het leven te staan: in angst of in vertrouwen. Ik kies voor vertrouwen. En jij?
Ik zie mijn weg. Ik voel mijn weg. Ik volg mijn weg. Ik voel vertrouwen.
Nele
